اخبار فیزیک :

البته تنها کاراین تلسکوپ خیره شدن و مطالعه سطح خورشید نیست. بلکه وظیفه اصلیDKIST اندازه گیری سریع فعالیت های خورشیدی است. پرفسور میهالیس ماتیوداکیس از مرکز تحقیقات فیزیک نجومی در دانشگاه کوئین بلفاست که مسئولیت هدایت کنسرسیوم انگلیسی را به عهده دارد، می گوید "خورشید مهمترین جرم فضایی برای انسان است، زیرا فعالیت های خورشیدی موجب تغییر در آب و هوای فضایی و به جای گذاشتن اثرات عمیق بر اقلیم جهانی و ارتباطات فناوری محور می شود.

برای فهمیدن فعالیت خورشیدی باید روندهای فیزیکی اتمسفر خورشیدی را در مقیاس های فضایی و حرارتی اصلی شان مطالعه و مدلسازی کنیم، تا علاوه بر یافتن پاسخ سایر سوالات بتوانیم این فعالیت را با درصد اطمینان بالایی در فضا پیش بینی کنیم ".

به منظور درک اثرات خورشید بر زندگی روی زمین، دانمشندان بایستی ابتدا سر از جزئیات ریز دربیاورند و DKIST نیز به همین منظور ساخته می شود. 

تلسکوپ مذکور قادر به مشاهده ساختارهایی به کوچکی 70 کیلومتر خواهد بود که در قیاس با مقیاس 1.4 میلیون کیلومتری خورشید، عدد کوچکی محسوب می شود. برای درک بیشتر این موضوع، درنظر داشته باشید که خورشید 109 برابر عریض تر از زمین است.

رصدخانه خورشیدی ملی که مسئولیت پروژه DKIST را به عهده دارد، پیش بینی کرده که تلسکوپ یادشده نه تنها پاسخ بسیاری از سوالات دانشمندان در مورد خورشید و فعالیت های مغناطیسی اش را پیدا خواهد کرد، بلکه دیگر ابهامات و سوالات جدید را نیز پیش روی دانشمندان قرار خواهد داد یا به قولی، ناشناخته های مربوط به مکانیسم های خورشیدی را برملا خواهد کرد.

برای اطلاع بیشتر از نقشDKIST و نحوه عملیاتی سازی آن به وب سایت National Solar Observatory سری بزنید. 

   کوچکترین  جسم  کائنات  :

شاید اندازه کوچکترین شیء جهان چیزی در حدود طول پلانک برابر با 1.6 در 10 به توان منفی 35 باشد.

پیش از این تصور می شد که دانه های ریز شن، قدیمی ترین شیئ در عالم محسوب می شوند، اما این نظریه با کشف اتم و قابلیت تقسیم شدن و شناسایی پروتون، نوترون و الکترون منتفی شد.

 سپس دانشمندان کشف کردند که پروتون و نوترون از ذرات بنیادی ریزتری به نام کوارک تشکیل شده اند.

 پروفسور «اندی پارکر» محقق فیزیک انرژی بالا (ذرات بنیادی) دانشگاه کمبریج تأکید می کند: در شرایط فعلی قادر به مشاهده شواهدی از وجود چیزی درون کوارک نیستیم.

 وی در خصوص غیر قابل تقسیم بودن کوارک ها خاطر نشان می کند: محققان هنوز نمی دانند که آیا آنها کوچکترین بیت ماده هستند یا ذرات جزئی تر دیگری نیز در کائنات وجود دارد.

به نظر می رسد که ذرات بنیادی مانند کوارک و الکترون مانند نقاط منفرد از ماده عمل می کنند. بر اساس نظریه ابرریسمان، تمام ذرات به جای حالت نقطه مانند در واقع حلقه های کوچکی از رشته هستند و هیچ چیزی امکان نزدیک شدن به این حلقه رشته ای را ندارد،‌ اما دانشمندان تاکنون شواهد تجربی برای صحت این نظریه به دست نیاورده اند.

 یکی دیگر از مدعیان کوچکترین شیئ کائنات، مرکز سیاهچاله است. در زمانیکه ماده در یک فضای کوچک متراکم شده است، سیاهچاله شکل می گیرد، اما دانشمندان معتقد نیستند که سیاهچاله ها دارای چگالی بی نهایت باشند.

«پروفسور» پارکر تأکید می کند: حدس من این است که سیاهچاله ها کمی کوچکتر از کوارک هستند، اما دارای چگالی بی نهایت نیستند. آنها احتمالا چندین میلیون برابر کوچکتر از فاصله ای هستند که تاکنون مشاهده کرده ایم.

طول پلانک (1.6 در 10 به توان منفی 35) بیش از اندازه کوچک است که توسط دستگاه های مختلف قابل اندازه گیری باشد؛ احتمالا ذرات ابرریسمان یا ذرات بنیادی دیگر می توانند اندازه ای در حد طول پلانک داشته باشند.